Energieneutraal proces voor ontzilten zeewater

Op NU.nl stond gisteren een brak artikel over het ontzilten van zeewater. De schrijver van het artikel had er blijkbaar niets van begrepen en liet dat merken door een volstrekt onduidelijk artikel te publiceren. Na een bezoek aan mijn vriend Google vond ik een link van de bron. Ook deze bron was niet heel duidelijk, dus vandaar dat ik het in dit artikel nog eens uit probeer te leggen.

Om te beginnen hebben we zoiets als Blauwe energie. Dat vormt de kern van het idee, maar het lijkt er op dat dit bij het schrijven van het artikel bewust vaag moest worden gehouden, omdat ze nu eenmaal niet zelf had verzonnen. Blauwe energie in het kort houdt in dat er energie opgewekt kan worden door zout (natriumchloride) door een membraan naar zoet water te laten stromen. Dat is min of meer het omgekeerde van ontzilten. Het resultaat is brak water. De voorwaarde om deze energie op te wekken is dat je zowel zoet als zout water hebt.

Het idee van de promovendus Marjolein Vanoppen van de Universiteit Gent is nu om het brakke water, plus de energie te gebruiken om zoet water te maken. Dat lijkt nogal zinloos omdat je er zoet water in moet stoppen, maar het idee is om daar vuil zoet water (bijvoorbeeld rioolwater) voor te gebruiken. Normaal wordt zulk water vaak gewoon op zee geloosd, maar je kunt er dus eerst nog blauwe energie mee opwekken.

Het resultaat is een energieneutraal proces waarmee je uit afvalwater en zeewater drinkwater kunt maken.